мұрапшылық

зат. Мұрап ісін атқарушылық, мұрап болғандық. Атқа мініп жүрген м ұ р а п ш ы л ы қ бір басқа да, сумен араласып, жерге бауырын төсеп жүрген м ұ р а п ш ы л ы қ бір басқа (Ш.Айтматов, Ақ кеме, 313).